Det "vonde" året var 2012, bloggen blei avslutta da året var omme. Men sjukdommen fulgte oss videre, med oppturer og nedturer, og i dag skriver jeg for å fortelle at kona mi døde 13. september 2013.

Jeg håper noen har funnet styrke i å lesa dikta mine som fulgte henne på mye av veien. Nå er det jeg som prøver å samle styrke til å gå videre. Og når det blir som tyngst og jeg ser inn i mørket i meg sjøl, ser jeg at det brenner et lys i det innerste rommet. Og jeg veit hvem som har tent det og hvorfor det brenner.





fredag 13. april 2012

263

(Fredag 13. april: Raudlista art)


Det er ulykkesdagen,
ikkje før har Jesus stått opp att
før den nest verste fredagen
av alle fredagar
trugar oss med alle farane
som verda har å by på.

Vi trur
på Snåsakallen og englar,
men fryktar ikkje svarte kattar eller stigar.
Vi engstar oss
for mislykka kopling
til det trådlause nettverket
og nye datavirus.
Vi passar ikkje på
å dekke til fjorten ved bordet,
for vi er aldri
så mange saman.

Det må vera eit paradoks
at folk før i tida
frykta fysisk skade og smerte
mens vi fryktar brudd
i den virtuelle kontakten
med menneskja.

Vi går til aksjon
for å berge bortgjømte forekomstar
av ulvelav frå utrydding,
men bryr oss ikkje om
at den verkelege kontakten
er ein raudlista art.

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar