Det "vonde" året var 2012, bloggen blei avslutta da året var omme. Men sjukdommen fulgte oss videre, med oppturer og nedturer, og i dag skriver jeg for å fortelle at kona mi døde 13. september 2013.

Jeg håper noen har funnet styrke i å lesa dikta mine som fulgte henne på mye av veien. Nå er det jeg som prøver å samle styrke til å gå videre. Og når det blir som tyngst og jeg ser inn i mørket i meg sjøl, ser jeg at det brenner et lys i det innerste rommet. Og jeg veit hvem som har tent det og hvorfor det brenner.





onsdag 25. april 2012

251

(25. april: Nåde)



















Nåde? hørte eg ofte
ein stemme ovanfrå
spørre i skolegården.

Og ofte måtte eg krype
i søla fram til korset
og be
om nåde.

Men av og til
trassa eg tårene, beit
tennene saman om nederlaget
og slåst mot overmakta

til ein lærar eller den sterke
kompisen kom meg til unnsetning
og redda meg frå underkastinga,
men ikkje skamma.

Etterpå
leita eg etter ein veikare
eg kunne gruse
for å tilby nåden min.

No
finn eg ingen
veikare.
Lagt inn av kl.
Etiketter: ,

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar

Abonner på: Legg inn kommentarer (Atom)