Det "vonde" året var 2012, bloggen blei avslutta da året var omme. Men sjukdommen fulgte oss videre, med oppturer og nedturer, og i dag skriver jeg for å fortelle at kona mi døde 13. september 2013.

Jeg håper noen har funnet styrke i å lesa dikta mine som fulgte henne på mye av veien. Nå er det jeg som prøver å samle styrke til å gå videre. Og når det blir som tyngst og jeg ser inn i mørket i meg sjøl, ser jeg at det brenner et lys i det innerste rommet. Og jeg veit hvem som har tent det og hvorfor det brenner.





tirsdag 9. oktober 2012

84

(9. oktober: Det aude huset)























I det aude huset
er det berre rom
for meg,
det er hundre meter
frå kjøkkenbenken
til stuebordet og ein kilometer
til badet.
Inn frå verandaen
står snøfokket
og tvingar meg
bort frå det snaublåste golvet
og til å grave meg ned
i ly under dyna
og drøyme om
at eg er ein bjørn
som kjem ut av hiet
i april.

I det aude huset
er det berre rom
for ein tanke,
han er vinden
som tar all plassen
og fyller den tomme lufta
med einsemda
og seg sjølv.
Lagt inn av kl.
Etiketter: ,

1 kommentar:

  1. Unknown9. oktober 2012 kl. 19:19

    Hun er reist for å få strålebehandling. Jeg venter og håper på et vellykka resultat, men det får vi ikke vite før om seks til åtte uker.

    SvarSlett

Abonner på: Legg inn kommentarer (Atom)